Op die dagen
Dat het regent
Dat mensen en paraplu’s
Haastig de grijze wegen overschieten
En stoplichten in een waas van groen en rood
Voorbijgaan.
Slordige rijen mensen bij de Starbucks
Mensen die zich met een veel te grote tas
een weg over de roltrap banen
Onderaan de bakken die me elke dag van mijn krant voorzien
De man die immer speelt op zijn accordeon.
In deze wandelgangen ben ik niemand
Er is alleen maar iedereen.
Een grote mierenhoop van aktetassen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten