Verandering van spijs doet eh, blunderen.
Gisteren was ik uit met een paar vriendinnen in een drukbezochte danstent in Haarlem. Toevallig dezelfde mensen als waar ik eerder deze vakantie mee was gaan bowlen. Na eerst flink gebowld te hebben besloten we toen met zn allen nog even wat te gaan drinken in een gezellige bistro. Wat bleek nou, ze hadden er cocktails. Wat ‘even wat drinken’ verlengde tot een verdubbeling van de duur van de avond en een boel gezelligheid. Meteen bij de eerste cocktail ging het mis. Mevrouw hier wilde een slok nemen maar liet per ongeluk een deel van de –eerste in haar leven en toch niet echt lekkere - cosmopolitan over de rand van het glas vallen op de tafel én ook nog, hoe durft ze, maar liefst een tiende spetter op de broek van een van haar vriendinnen. Al waren het een paar druppels, en zat zeker 99% van de inhoud nog steeds in het glas, opvallen deed het. Het gehele gezelschap van een man of tien noemde haar lallend dronken. Natuurlijk logisch, na deze allereerste, duizendste druppel alcohol die onderhand haar maag bereikt kon hebben. Nouja boeien, dacht ze, wachtte even en ging over tot poging twee. Helaas voor haar floepte er wederom een paar druppels uit het glas. Dikke pret in de groep en ze kreeg van een met een gelukkiger glas gestemd iemand een rietje aangereikt. Geen Lonneke te gek om dat vrolijk aan te nemen en te gebruiken. En wat denk je? Het ging veel beter.
Terug naar gisteren. Niet trouwens dat de vriendinnen beide situaties met elkaar in verband brengen hoor, dat doe ik alleen maar.
Gisteren waren we, denk ik, een half uur binnen, maar ja als je later begint is het al gauw gezellig. We stonden ons flink in het zweet te werken toen ik besloot een rondje drinken te halen. Wat natuurlijk best aardig was van mij. Na altijd bij het uitgaan in de stad drankjes te krijgen van, meestal voor mij vreemde jongens, besloot ik dat het nu wel eens geëmancipeerd was om iets terug te doen. Weliswaar alleen voor aan mij wél bekende mensen, maar toch.. Minder aardig was het van mij toen ik vervolgens weer met drank begon te knoeien. We stonden heel dicht op elkaar te dansen. Het was druk. Toen ik per ongeluk het laatste restje van vriendin M haar biertje over haar arm kiepte. Nouja dat was het ergste niet, na een tijdje gingen we even naar de kraan om het er af te spoelen en behalve een gilletje van schrik was er niets aan de hand. Erger was de volgende keer, toen ik met een drankje in mn hand stond te dansen, zo geplet werd door zich langs ons wringende mensen dat ik besloot mijn drankje even een paar tellen op te tillen tot boven mn hoofd, opdat het niet geraakt zou worden. Het tegenovergestelde gebeurde, en mijn kersverse Jillz kiepte zo over het hoofd van de al eerder door mijn toedoen geraakte vriendin én over het mijne. (Ik kon dus gelukkig wel meteen voelen hoe het was om slachtoffer te zijn van mijn eigen daden.) Iets meer gilletjes en wensen over shampoo vormde het einde van deze avond. Wat is dat toch met mij en drank gooien terwijl ik nog nuchter ben?
- Lonneke
zondag 3 januari 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)